ابوالمشاغل دولت روحانی
آقای فریدون سایه رییس جمهور در دولت یازدهم است؛آنجا که محدودیت های رسمی و سیاسی مانع از حضور روحانی است، او برادرش را روانه می‌کند؛ برادری که روزگاری نه چندان کوتاه را به عنوان دیپلمات فعالیت کرده است، دستی در بازار ارز و تجارت دارد و در دولت یازدهم نیز، صاحب حکمی چون دستیار ارشد رییس جمهور در امور اجرایی است.
از این رو باید حسین فریدون را ابوالمشاغل دولت روحانی دانست چراکه این انتصاب، دایره فعالیت هایش را بسیار گسترده کرده است.
نماینده روحانی در مذاکرات
با جدی‌تر شدن مذاکرات و در ادوار پایانی آن، فریدون رسماً به تیم مذاکره کننده پیوست و در گفتگوهای لوزان و وین در کنار دکترجواد ظریف و تیم همراهش حضور داشت تا جایی که در دور پایانی مذاکرات هسته‌ای در وین، یکی از دیپلمات‌های ارشد آمریکایی در جلسه «آف د رکورد» با خبرنگاران این کشور گفته بود: «هر وقت حسین فریدون در مذاکرات هسته‌ای حاضر می‌شود ما در می‌یابیم که مذاکرات جدی است و تهران می‌خواهد در این دور نتیجه‌ای حاصل شود.» درواقع حضور دستیار ویژه رییس جمهور در مذاکرات هسته‌ای، نشانگر دخالت صریح روحانی در مذاکرات و همچنین تغییر ریاست تیم مذاکره‌کننده از ظریف به فریدون است.
آقای سیدعلی خرم، سفیر اسبق ایران در مقر اروپایی سازمان ملل در ژنو، درباره نقش حسین فریدون در مذاکرات به اعتماد گفته بود: «نقش آقای فریدون مرتبط با شخص رئیس‌جمهور است که در این مذاکرات حضور دارند تا اگر پیام مهمی در این مذاکرات وجود داشت را به شخص رئیس‌جمهور یا شورای عالی امنیت ملی با بازگشت‌شان انتقال دهند.»
البته این تنها گوشه‌ای از وظایف ویژه برادر رییس جمهور است چراکه حضور دستیار ویژه رییس جمهور به عنوان یکی از اعضای تیم مذاکره کننده سطح مذاکره را از سطح وزارت امورخارجه ارتقا داد و هر کسی که اختیارات بیشتری داشته باشد، قاعدتاً در مذاکرات معتبرتر است.
یکی از مهم‌ترین نقش‌های فریدون در مذاکرات، فشار آوردن به تیم مذاکره کننده برای انعقاد زودتر توافق بود، به‌طوری که آقای«سیدحسین سادات میدانی» یکی از اعضای تیم مذاکره کننده در پاسخ به انتقاد از بقای تحریم‌ها در پسابرجام،گفت:«بخشی از مشکل به مذاکرات برمی گردد و بخشی نه. مشکل اصلی عجله شدید روسا برای رسیدن هرچه سریعتر به توافق بود.کار درست این بود که تیم ایرانی خودش تحریم‌های مهم را شناسایی می‌کرد و در تهیه متن برجام پیشقدم می‌شد؛ اما اینطور نبود. دوستان مذاکره کننده به‌دلیل فشار سیاسی و به رغم مخالفت کارشناسان تحریم، بدون تأنی لازم چارچوب لوزان را پذیرفتند.»
تعجیل در برجام، تلاش فریدون در مذاکرات
اما واقعاً منظور از روسا و فشارهایی که سادات میدانی مطرح می‌کند به چه کسی بر می‌گردد؟ پاسخ این سؤال را آقای محمدجواد کریمی قدوسی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس صراحتاً اعلام می‌کند.
وی در این زمینه به روزنامه شرق (8 دی‌ماه سال جاری) گفته است:«آقای ظریف جایی می‌گوید من می‌خواستم خط قرمزهای رهبری را رعایت کنم؛ اما حسین فریدون کنار من می‌نشست و وقتی من می‌خواستم کنار خط قرمزها بایستم، او با آرنجش می‌زد به پهلوی من و می‌گفت زود رد شو. ظریف می‌گفته من قول داده‌ام خط قرمزهای آقا را رعایت کنم؛ اما فریدون می‌گفته بمال به هم و زود رد شو. به همین خاطر می‌گویم این توافق با عجله انجام شد که امروز آقای ظریف اعتراف می‌کند ما تلاش کردیم قانون داماتو و عدم تمدید را بیاوریم و آن خط قرمز بود، آن را مستند کنیم و آنها قول دادند و حالا هیچی. یک مورد عجله‌ای که گفتم اینجا بود. »
حضور فریدون در مذاکرات، انتقاد مسوولان را در پی داشت چراکه حضور دستیار ویژه رییس جمهور در مذاکرات هسته‌ای بی اثر است مگر آنکه هدف خاصی را دنبال کند.در همان زمان آقای عراقچی در پاسخ به انتقادها درباره نقش فریدون در مذاکرات گفته بود:« آقای فریدون در مذاکرات هم حضور داشتند و بعضاً مشورت‌های لازم را ارائه می‌دادند. در مجموع باید تاکید کنم که آقای فریدون هم در ارائه مشورت، هم در هماهنگی‌های داخلی و هم در حفظ انسجام تیم، نقش بسیار ارزنده‌ای را ایفا کردند.»
در واقع با دقت در سخنان عراقچی نقش اصلی فریدون در مذاکرات آشکار می‌شود، نقشی کلیدی که دستورات رییس جمهور را به تیم مذاکره کننده منتقل کرده و فشارهایی برای تعجیل در توافق بر تیم وارد می‌کرده است.
دولت نیازمند به توافق هسته‌ای بود؛ توافقی که تمام توان انرژی و حیثیت خود را پای آن گذاشته بود؛ توافقی که رفع تمام مشکلات کشور حتی آب خوردن و محیط زیست را به آن پیوند زده بود لذا باید هرچه زودتر این توافق به ثمر می نشست تا آثار آن تا انتخابات 96 نمایان شود؛ ماموریتی که بر عهده فریدون گذاشته شده بود.
البته با وجود تمام بدعهدی‌های طرف مقابل هنوز هم عجله در اجرای توافق توسط دولت دیده می‌شود که سه‌شیفته کار کردن در فردو برای جمع آوری زیر ساخت‌های 2 هزار دستگاه سانتریفیوژ تا یک سالگی برجام، تنها نمونه‌ای از آن است.
حاشیه‌های فریدون
اما اینها تنها حواشی فریدون نیست، در خردادماه 95 بود که برخی از نمایندگان درباره فعالیت اقتصادی فریدون و دست داشتن وی در برخی از معاملات تجاری دست به افشاگری زدند.
دریافت یک ملک مسکونی به ارزش 14میلیارد تومان از یک بدهکار بانکی، واریز ارز به حساب دختر فریدون در خارج از کشور توسط یک بدهکار بانکی، دریافت مبالغ قابل توجه به بهانه برگزاری مراسم ترحیم از یک بدهکار بانکی وغیره،گوشه‌هایی ازحاشیه‌های پرونده فریدون بود؛حاشیه‌هایی که دامن روحانی را هم گرفت.
البته طی چند روز گذشته، رئیس‌جمهور در توئیتی اعلام کرد:«دولت حاضر است با تشکیل سامانه‌ای تمام دخل و خرج و حساب‌هایش را روشن کند و در مقابل انتظار است قوه قضائیه نیز حساب‌های خود را روشن نماید.»
درخواستی برای شفافیت
همین امر سبب شد تا بلافاصله 46 تن از نمایندگان در تذکری به حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهور، خواستار برخورد با حسین فریدون و معرفی ایشان به قوه قضائیه برای رسیدگی به اتهامات وی در زمینه مفاسد اقتصادی شوند.
در این تذکر کتبی نمایندگان که روز چهارشنبه گذشته آمده است: « مطابق برخی مدارک واصله برادر جنابعالی از یکی از ابربدهکاران بانکی به نام (ر- د) با بیش از 40 هزار میلیارد ریال بدهی بانکی، به تاریخ 25/3/93 ملکی به قیمت 140 میلیارد ریال واقع در تجریش (از طریق همسر) دریافت کرده است.
اعمال نفوذ در نصب برخی مدیران بانکی که توسط متهمان به فساد اقتصادی به حسین فریدون معرفی شده‌اند و اصرار ایشان به نصب یکی دیگر از مدیران بانکی با حقوق‌های نجومی که رئیس سازمان بازرسی کل کشور به آن اشاره کرد و سایر مسائل ایشان که در صورت صلاحدید در جلسه حضوری به عرض می‌رسد، از مواردی است که جنابعالی برای حفظ حیثیت دولت و نظام اسلامی باید به آن حساسیت نشان دهید.»
آزمونی بزرگ
آقای احمد توکلی، رئیس سازمان مردم‌نهاد دیده‌بان شفافیت و عدالت و نماینده مردم تهران در مجلس نهم هم در واکنش به اتهامات وارده به «حسین فریدون» برادر رئیس‌جمهور از جمله در حوزه‌های مالی و آموزشی گفته است: آقای روحانی امروز در معرض آزمون مهمی قرار گرفته است که امیدوارم از آن سربلند بیرون بیاید، آقای روحانی اگر دفاعی از برادرش ندارد وی را مجازات کند.
عجیب اما سکوت رییس جمهور در برابر مطالبه شفافیت نمایندگان و پاسخگویی درباره حاشیه‌های برادرش حسین فریدون است.گویا فریدون خط قرمزی برای اوست، شاید هم عشق برادری حتی از حق ملت ایران هم با ارزش‌تر است که رییس جمهور حاضر به حسابرسی از برادرش نیست؟!
